نتیجه نهایی ماراتن مضحک کن کور

وقتی نشستم یه گوشه و دارم به جون زندگی به جون سرنوشت به جون تقدیر به جون زمین و زمان غر میزنم یادم میفته اون دختری رو که روی ویلچر بود یادم میفته اون دختری رو که هر شب منتظر باباش از اون سفری که مامانش گفته برگرده یادم میفته اون کسیو که نمیتونه حرف بزنه اون کسی رو که نمیبینه و دنیای رنگی رنگی ما همیش براش یه رنگ بوده نمی شنوه و سکوت همیشه همدم تنهایی هاش بوده هیچکیو نداره که تو بغلش گریه کنه ش,غمگینم ...ادامه مطلب